Menu
Η μέλισσα ή μελισσόχορτο αυτοφύεται στην νότια Ευρώπη και στις μεσογειακές χώρες και είναι χαρακτηριστικό το άρωμα κίτρου που αναδίδουν τα φύλλα του.
Περιέχει κυρίως φλαβονοειδή, τερπενοειδή, φαινολικά οξέα, τανίνες και αιθέριο έλαιο. Τα κύρια δραστικά συστατικά είναι πτητικές ενώσεις (γερανικό, νευρικό, κιτρονελλάλη και γερανιόλη), τριτερπένια (ουρσολικό οξύ και ολεανολικό οξύ), φαινολικές ενώσεις (ροσμαρινικό οξύ, καφεϊκό οξύ και πρωτοκατεχουϊκό οξύ) και φλαβονοειδή (κερσετίνη, ραμτεϊνόλη).
Το μελισσόχορτο έχει ηρεμιστικές, εφιδρωτικές, αντισπασμωδικές, αντιμικροβιακές και αντισταμινικές δράσεις. Σύμφωνα με το ΕΜΑ (2013), ως παραδοσιακές χρήσεις του μελισσόχορτου αναφέρονται η ανακούφιση από ήπια συμπτώματα ψυχικού στρες, η ενίσχυση του ύπνου και η θεραπεία ήπιων γαστρεντερικών ενοχλήσεων,
συμπεριλαμβανομένου του φουσκώματος και του μετεωρισμού.
Το αιθέριο έλαιο του μελισσόχορτου που λαμβάνεται από τα υπέργεια μέρη του ( άνθη, φύλλα και κλαδιά), χαρακτηρίζεται από οσμή φρέσκου λεμονιού, ανοιχτό κίτρινο χρώμα και περιέχει μικρές ποσότητες κιτρονελλάνης, κιτράλης, και κυρίως λιναλόλη, γερανιόλη και αλδεύδες.
